زمانی که فرزند شما از تصویر ذهنی خود از شغل و رشتهی آیندهی خود با شما صحبت میکند، چه واکنشی نشان میدهید؟ فرزند شما تا چه اندازه تصویرسازی مشخصی برای آیندهی کاری خود دارد؟ آیا این کار از نظر شما ضرورت دارد؟ فرزند شما با نامآوردن از شغلی خاص، فرایند ذهنی مهمی را از سر گذرانده است که باید با نگاهی ویژه بررسی شود. زمانی که او با برق عجیبی در چشمانش از شغل آیندهاش میگوید، اتفاقات بسیار مهمی در آیندهی حرفهای او از همین حالا آغاز شده است.
جذابیتهای تکنولوژیک برای نوجوانان یکی از موارد عمدهای است که آنان را به سوی رشتههای فنی و مهندسی هدایت میکند. دانشآموزان معمولاً تجربههای متنوعی از ارتباط با دنیای تکنولوژی دارند که مهمترین آنها جذابیتهای ساخت ابزارآلات فنی در آزمایشها و پروژههای کلاسی و همچنین بهرهگیری از مواردی مثل دنیای وب و شبکههای اجتماعی است.
فارغ از اینکه عامل زمینهای در ایجاد علاقهمندی به این حیطهی کاری چیست، آنچه اهمیت مضاعف دارد، بررسی هماهنگبودن اهداف ذهنی دانشآموزان با توانمندیهای آنان و در صورت هماهنگی، کمک به رشد و تبلور این استعدادها در دستیافتن به اهداف است. آشناکردن آنها با مزایای حقیقی، یکی از مشاورههای مهم اطرافیان، بهخصوص والدین به دانشآموزان است. ممکن است فرزند شما از شغل آیندهاش مزایایی در تصور خود داشته باشد که این مزایا حاصل تحقیق علمی و اصولی نباشد. در این مرحله میتوانید حامیاش باشید و با برشمردن مزایای حقیقی این انتخاب، کمک بزرگی به بهترشدن دستیابی به این هدف داشته باشید. ارائهی تصویر واقعی از این هدف بزرگ، تأثیر زیادی در برنامهریزی واقعی دارد.
بررسی نقشآفرینی برای جامعه در این قالب ذهنی یکی از عوامل مهم برای انگیزهبخشی به دانشآموزان است. همهی مشاغل در کنار مزایای مالی، دارای بُعد اجتماعی هستند؛ چیزی شبیه نقشآفرینی یکی از اعضای بدن در روند فعالیتهای کلی بدن انسان. این نگاه سیستمی باعث میشود فرزند شما دید کلی بهتری از اثر فعالیتهای خود در محیط اطرافش پیدا کند و برنامهریزی بهتری را همراه با جزئیات برای بهترشدن طرح کلی خود در ذهن بسازد.
منبع: www.nea.org
