سهشنبه 21 خردادماه، جامعهی آموزشی کشور در سوگ بزرگمردی نشست که خود را وقف مدرسهسازی کرد.
اینک دکتر محمدرضا حافظی، رئیس جامعهی خیرین مدرسهساز کشور در میان ما نیست.
قصهی پرغصهای است و برای آن پیر سفرکرده که تا آخرین لحظات عمر خودش را به دلیل گام نهادن در امر خیر مدرسهسازی جوان میدانست، داستانهای شنیدنی بسیار میتوان گفت.
سالها از آن روزی که دکتر حافظی به همراه تعداد انگشتشماری در مشهد مقدس دور هم جمع شدند تا مسبب خیری شوند و قدم در راه مدرسهسازی بگذارند، میگذرد و در این سالها جامعهی خیرین مدرسهساز به بنیادی ماندگار مبدل شده که زیر مجموعههایش یعنی مجامع خیرین مدرسهساز در سراسر کشور گسترده شده است و با همتی وصف نشدنی ساخت مدارس یکی پس از دیگری انجام میشود. به گفتهی خود ایشان بیش از 30 درصد مدارس از ابتدای انقلاب تا امروز به دست خیرین مدرسهساز ساخته شده است که این موضوع حکایت خستگیناپذیری آن مرد بزرگ است.
در وصف بنیانی که دکتر محمدرضا حافظی نهاده سخن گفتن خیلی ساده نیست که عظمت این کار نه فقط امروز که در آینده با رشد و بالندگی فرزندان این مرز و بوم خود را نمایش خواهد داد و آن گاه میتوان راز ماندگاری ایشان را جستجو کرد.
یادش بخیر! سال 1393 و در آیین افتتاح کتابخانهی قلمچی دانشگاه ایلام! چه دلنشین بود شور و هیجان شرکتکنندگان، لحظهای که شنیدند دکتر حافظی در سن 85 سالگی و علیرغم خستگی سفری که برای اجلاس یونسکو به ژاپن داشتند، بلافاصله پس از بازگشت در آیین افتتاح کتابخانهی دانشگاه ایلام شرکت کردند.
امید که راه دکتر محمدرضا حافظی در امر مدرسهسازی ادامه یابد.
