زنده شدن رؤیای ارتباطات با دوردستها
الکساندر بل در مارس ۱۸۴۷ در ادینبورگ اسکاتلند متولد شد. او در 10سالگی نام میانی گراهام را برای خود برگزید و بعدها با بخش دوم نامش یعنی گراهام بل در ذهنها ماندگار شد. الکساندر از همان سنین کودکی کنجکاو و علاقهمند به کشف طبیعت بود. او گونههای گیاهی و جانوری را جمعآوری و روی آنها تحقیق میکرد. در 12سالگی به کمک دوستش اختراع سادهای برای فراوری آرد از گندم داشتند که سالها در کارخانهی خانوادگی دوست او مورد استفاده بود.
علاوه بر علم، موسیقی، هنر و شعر نیز در حوزهی علاقهمندیهای الکساندر بودند و مادرش او را به فعالیت در این زمینهها تشویق میکرد. تلاشهای متعدد برای ارتباط هر چه بهتر با مادر ناشنوایش، نظیر ساختن زبانهای ارتباطی ابتکاری باعث علاقهمندی گراهام بل به مطالعهی علم آکوستیک یا صوتشناسی شد.
الکساندر مانند دو برادرش تحصیلات ابتدایی را در خانه و تحت تعلیم پدر فراگرفت. سپس به دبیرستان سلطنتی ادینبورگ رفت؛ اما تنها پس از ۴ ترم و در ۱۵سالگی آنجا را ترک کرد. دوران تحصیل او در دبیرستان پر از نمرات ضعیف و غیبتهای متعدد بود؛ زیرا بل تنها به علوم طبیعی و زیست علاقه نشان میداد و با وجود اصرار پدر، علاقهای به شرکت کردن در کلاسهای دیگر نداشت. بل پس از ترک دبیرستان به لندن و نزد پدربزرگش رفت. علاقهی او به یادگیری در همان سال اول زندگی در لندن چندین برابر شد و ساعتهای متمادی از روزش به مطالعه و بحث در مورد موضوعات مختلف علمی میگذشت.
اولین اختراع بل در حوزهی صوت، یک ربات ساده با قابلیت صحبت کردن بود. موفقیت در ساخت ربات سخنگو بل را تشویق کرد تا آزمایشات خود را روی نمونههای زنده انجام دهد و تحقیقات خود را در حوزهی انتقال صدا شروع کند. او اولین مطالعاتش را روی پدیدهی رزونانس انجام داد و از دستگاه دیاپازون برای مطالعه استفاده میکرد.
در سالهای جوانی یکی از مهمترین بخشهای فعالیت بل ایجاد نوعی سازوکار جدید برای ارائهی سخنرانیهای بصری برای ناشنوایان بود که نقش مهمی در ارتباط آنها با پدیدههای علمی داشت. بل در این سالها به کمک اعضای خانواده، که آنها نیز در همین زمینه فعالیت میکردند، به آموزش تعدادی از ناشنوایان مشغول بود.
در سال ۱۸۷۳ تصمیم گرفت تمرکز اصلیاش را بر مطالعات پیرامون علم صدا معطوف کند. تمرکز بل روی مطالعات پیرامون تلگراف هارمونیک تا سال ۱۸۷۴ شکلی منظم به خود گرفته بود. او در آزمایشگاههایش در ابتدا با یک فوناتوگراف به آزمایش پرداخت. فوناتوگراف دستگاهی بود که میتوانست با ردگیری ارزش صداها، شکل امواج آنها را ترسیم کند.
از اتفاقات مهم دیگر در مسیر اختراع تلفن، دیدار بل با جوزف هنری، دانشمند مشهور قرن ۱۹ و توماس واتسون، مهندس برق و مکانیک بود که نقش مؤثری در پیشرفت مطالعات بل داشت. بل و واتسون تحقیقات خود را روی تکنیک ارسال چند پیام با فرکانسهای مختلف روی یک خط تلگراف شروع کردند. در ژوئن سال ۱۸۷۵ و در خلال آزمایشات، واتسون به صورت تصادفی یکی از اجزای دستگاه مورد آزمایش را قطع کرد و در طرف گیرندهی دستگاه، بل صدای نامفهومی شنید. این اتفاق قدمهای اول برای ساخت تلفن و انتقال صدا از طریق الکتریسیته را رقم زد.
اولین آزمایش دستگاه تلفن در مسافتهای طولانی در آگوست سال ۱۸۷۶ انجام شد و پیغامی بین منزل بل و آزمایشگاهش در ۶ کیلومتری آن منطقه در برنتفورد ارسال شد. شرکت تلفن بل در سال ۱۸۷۷ تأسیس شد و تا سال ۱۸۸۶، حدود ۱۵۰ هزار نفر در آمریکا دستگاه تلفن داشتند. مهندسین شرکت بل علاوه بر ساخت طرحهای قبلی تلفن، پیشرفتهای متعددی را نیز روی طراحی آن انجام دادند و این دستگاه را به یکی از موفقترین اختراعات تاریخ تبدیل کردند.
یکی از پروژههای بزرگ شرکت بل، توسعهی خط ارتباطی داخلی در آمریکا بود که با نام AT&T Long Lines شروع شد. در ۳۰ دسامبر ۱۸۹۹، تمام عملیات، داراییها و حقوق شرکت بل به AT&T منتقل شد.
الکساندر گراهام بل در 2 آگوست ۱۹۲۲ بر اثر عوارض دیابت درگذشت. پس از به شهرت رسیدن اختراع بل در سطح جهان، جوایز و مدارک دکترای افتخاری متعددی به او اعطا شد. انتشارات Science یکی از یادگارهای ماندگار اوست که با همکاری گاردینر گرین هابارد در دههی ۱۸۹۰ تأسیس شد. مؤسسهی مهندسین برق آمریکا یا AIEE نیز یکی دیگر از بنیادهایی است که بل در تأسیس آن نقش داشت. نماد علمی بل (B) و دسیبل (dB) که برای اندازهگیری شدت صدا استفاده میشوند، به افتخار این دانشمند بزرگ نامگذاری شدهاند.