همه ما میخواهیم فرزندانمان نمرات بالایی کسب کنند اما موفقیتهای مدرسه در خانه آغاز میشود.
ما چقدر والدین آگاهی هستیم؟ تا چه حد نیازهای فرزندان خود را میدانیم؟ کجای راه را ممکن است اشتباه برویم؟
یک مطالعه اخیر ادعا کرده است که اثر والدین در نتایج آزمون در 16 سالگی پنج برابر بیشتر از هر عامل دیگر است. پس نقش ما چیست؟ ما سعی کردیم در دو بخش به بایدها و نبایدهای والدین بپردازیم. مهم نیست فرزند شما چه سنی است. همیشه سعی کنید موارد زیر را رعایت کنید:
به آنها در خواندن کمک کنید.
تحقیقات اخیر نشان میدهند کودکانی که در هفتسالگی در خواندن بهتر هستند نتایج بهتری در آزمونهای آیکیو در سن نوجوانی به دست میآورند. مطالعه مهمترین مهارتی است که والدین باید آن را در اولین سالهای مدرسه تشویق کنند. کودک خود را تشویق کنید روزی حداقل 10 دقیقه مطالعه داشته باشد حتی زمانی که در خواندن خوب شده است.
کلاسهای فوقبرنامه
در اینجا باید تعادل را رعایت کرد. کودک نیازمند وقت بازی و استراحت است تا خود را بشناسد و رشد کند. بااینحال برنامهای متعادل میتواند عملکرد کودک را در مدرسه بهبود ببخشد. تفریحات و سرگرمیهای زیادی وجود دارند. اجازه دهید خودش انتخاب کند و یا برای یکترم او را به کلاس بفرستید اما اگر آن را دوست ندارد کلاس دیگری را امتحان کنید.
خواب آنها چگونه است؟
بین کمخوابی کودکان و بدرفتاری آنان رابطهای مستقیم وجود دارد. حتی یک ساعت کمخوابی در شب میتواند آیکیو کودک را کم کند. زندگی مدرن سبب شده است بسیاری از کودکان، مخصوصاً نوجوانان دچار کمخوابی شوند. کودکان در سن 5 سالگی روزی به 11 ساعت خواب، در هفتسالگی به 10 ساعت و نیم، در نهسالگی به 10 ساعت و در 11 سالگی به 9 و نیم ساعت و در 14 سالگی به 9 ساعت خواب نیاز دارند.
تمرکز بر مهارتهای اولیه
در خانه سعی کنید بیشتر به آموزش مهارتهای اساسی زندگی بپردازید تا ریاضی. ریاضی را در مدرسه آموزش میدهند. برای کودکان دبستانی اینها عبارتاند از یادگرفتن لباس پوشیدن، استفاده از کارد و چنگال، بهتنهایی به توالت رفتن و زبان کافی دانستن برای درک دستورالعملهای ساده. در مطالعهای، معلمان بیان کرده بودند 50 درصد از کودکانی که وارد پیشدبستانی میشوند فاقد مهارتهای ارتباطی کافی برای آموختن هستند.
درباره مدرسه و روزشان با آنها صحبت کنید.
سؤالهایی مانند «مدرسه امروز چطور بود؟» معمولاً پاسخهای معمولی مانند «مثل همیشه» را به همراه خواهد داشت. سعی کنید سؤالهایی بپرسید که پاسخ درستی را از آنها طلب میکند، مانند «بهترین چیزی که امروز در مدرسه آموختی چه بود؟» مراقب جاهای خالی باشید، کودک شما از پاسخ به چه سؤالهایی طفره میرود؟ مراقب «حوصله سر بر است» باشید. این جمله گاهی به این معنی است که کودک شما نمیتواند با شرایط مدرسه کنار بیاید یا سطح کلاسش برایش مناسب نیست. بهترین راه صحبت با نوجوانان صحبت به شکل غیرمستقیم است، زمانی که هر دو مشغول انجام کاری هستید.
در تکالیف به آنها کمک کنید.
اشتباه نکنید، انجام تکالیف بهجای آنها کمکی به آینده آنان نخواهد کرد بلکه جلوی یادگیری را میگیرد. اما به این معنی نیست که اصلاً نباید کاری انجام دهید. به آنها کمک کنید، اما با سؤال پرسیدن و نه ارائه سریع پاسخ. به آنها کمک کنید تا بیان کنند تکلیف از آنها چه میخواهد و سپس آنها را تنها بگذارید. دوباره تکلیف را در کنارش مرور کنید و اگر نیاز است به او راهنمایی کنید تا چگونه نقاط ضعف را اصلاح نماید و اجازه دهید خودش تغییرات لازم را وارد نماید.
نویسنده: ریچل کارلایل، مجله اکسپرس
https://www.express.co.uk/life-style/life/502358/Tips-for-helping-children-through-school