جودی ویلیس در کارگاه تدریس با چند معلم باتجربه صحبت کرده است و از توصیههای آنان برای معلمان تازهکار میگوید.
چالشهایی معنیدار تدارک ببینید.
آلبرت انیشتین با اینکه در هیچ کارگاه تدریسی شرکت نکرده است نکته جالبی را مطرح میکند: «هر انسانی نابغه است ولی اگر ماهی را به خاطر تواناییاش در بالا رفتن از درخت قضاوت کنید، او تمام عمر فکر میکند که کودن است.»
یادتان باشد که مغز به دنبال کسب لذت است.
آنجلیک جکسون که استاد دانشگاه شیکاگو استیت است یادآوری میکند: «مغز به دنبال کسب لذت است و بالاخره به طریقی آن را به دست میآورد. از آنجایی که ما خواستار رفتار مثبت در دانشآموزان هستیم باید دستورالعملهایی را فراهم کنیم که منجر به ترشح دوپامین و ایجاد رفتارهای مثبت در دانشآموزان شود.»
با موج دانشآموزان همراه شوید.
تیم اسمیت معتقد است: «برخلاف جریان شنا نکنید. از آنچه که بچهها تمایل به انجام دارند استفاده کنید. هر وقت ممکن است کمی جهت به آن بدهید. اگر میخواهند از صندلیهایشان بلند شوند کاری را بکنید که مستلزم راه رفتن است.»
بیل ونس هم اضافه میکند که: «از کنجکاوی بچهها لذت ببرید و آن را تقویت کنید.»
از تمام حواس کمک بگیرید.
آنجلیک جکسون میگوید: «اطلاعات جدیدی که از طریق تعداد بیشتری از حواس دریافت شود، با قوت و احتمال بیشتری در حافظه باقی مانده و آسانتر به خاطر آورده خواهد شد.»
اهداف انگیزه میدهند.
دی گرت معتقد است: «ای کاش زودتر متوجه میشدم که تعیین اهداف شخصی چقدر برای دانشآموزانم انگیزه بخشند. وقتی آنها به هدفشان نزدیک میشوند و عاقبت به آن میرسند هم برای خودشان و هم برای من بسیار لذتبخش است.»
از همکارانتان کمک بگیرید.
مگی کاونی که معلم ابتدایی است خاطرنشان میکند: «معلمهای موفق را پیدا کنید و پای صحبتشان بنشینید. از آنها بپرسید پنج نکتهای را که برای نظم کلاس و پیشبرد روشهایشان در نظر میگیرند با شما در میان بگذراند. بسیاری از روشهای موفقی که من در کلاسم پیاده میکنم را از معلمهای موفق دیگر آموختهام.»
خلاقیت دانشآموزان را محترم بشمارید.
سر کنت رابینسون یادآوری میکند: «آموزش و پرورش باید کودکان را برای غیرقابلپیشبینی بودن آینده آماده کند. کودکان استعدادهای بیبدیلی دارند که با قساوت تمام در مدرسه تلف میشود. خلاقیت بهاندازه سوادآموزی اهمیت دارد.»
خودتان گامی به جلو بردارید و روش جدیدی را امتحان کنید.
ایمی فانوسی که دبیر راهنمایی است میگوید: «زمینشناسی سال هشتم را که تدریس میکردم با دیگر دبیران پایه هشتم برنامه درسی طرح میکردیم. همه آنها برای کارهایی که هفته بعد میخواستند انجام دهند برنامهای داشتند. من نیز ایدههای خودم را داشتم ولی میترسیدم سرخود عمل کنم. در نهایت بر ترسم غلبه کردم و نتیجهاش معرکه بود! ایدههایم را برای بقیه دبیرها مطرح کردم و آنها از اینکه ایدههایم را زودتر در میان نگذاشته بودم ناراحت شدند. از آن لحظه به بعد همیشه ایدههای جدیدم را با دبیرهای دیگر در میان گذاشتهام و هر هفته کلی ایده جدید برای اجرا داشتهایم.»
منبع:
https://www.edutopia.org/blog/teachers-reflect-first-year-part-2-judy-willis