یکی از سوالات مهم در آموزش هر مهارت این است که پیامد فراگیری آن مهارت در بازار کار چه خواهد بود. چنین سوالی درباره مهارتهای پردازش اطلاعات، خواندن و نوشتن، و درک و کار با اعداد در برنامه پیمایش مهارت بزرگسالان بررسی شده است.
در اغلب کشورها و اقتصادها، کسب تخصص در پردازش اطلاعات رابطه ی مثبتی با احتمال استخدام شدن و به دست آوردن دستمزدهای بالاتر دارد. عملا در تمام کشورها و اقتصادها، مهارت در سوادآموزی، مستقل از مدارک تحصیلی یا تجربه ارزشگذاری میشود.
در انگلستان، ایرلند، لیتوانی، نیوزیلند، جمهوری اسلواکی، اسپانیا و سوئد، مهارت در خواندن و نوشتن (سواد) پیشبینیکننده ی نسبتا دقیقی برای اشتغال محسوب میشود. در انگلستان، نیوزیلند، سنگاپور و ایالات متحده ی آمریکا، تخصص در سواد پیشبینی کننده ی نسبتا خوبی برای دستمزدهای بالاتر است. در شیلی، اندونزی، سنگاپور، اسلوونی و ترکیه، مدارک تحصیلی شدیدا با دستمزدها مرتبط هستند.
یکی از جنبه های مهم در سنجش مهارتهای بزرگسالان تناسب مهارتها با جایگاه شغلی و کاری افراد است. چنین تناسبی به معنی استفاده درست و کارآمد از سرمایه انسانی در اقتصاد به شمار میرود. به طور متوسط در کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه ی اقتصادی که در پیمایش PIAAC (برنامه برای ارزیابی بینالمللی مهارتهای بزرگسالان در کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه ی اقتصادی) شرکت کردند، حدود 22 درصد از کارکنان گزارش کردند که بیش از حد مورد نظر برای دریافت آن شغل صلاحیت دارند و 13 درصد نیز اعلام کردند که برای شغلهایی که اخذ کردهاند کمتر از حد صلاحیت دارند. علاوه بر این، 11 درصد مهارتهای خواندن و نوشتن بالاتری نسبت به کسانی که معمولا شغل را دریافت میکردند، داشته و 4 درصد مهارتهای کمتر از حد داشتند. حدود 40 درصد از کارکنان نیز در حرفهای مشغول به کار بودند که با رشته ی درسی آنها نامرتبط است. داشتن صلاحیت بیش از حد اثر معناداری روی دستمزدها دارد، حتی پس از این که تعدیلهایی برای تخصص صورت میگیرد. در بسیاری از کشورها، ناهماهنگی با رشته ی درسی، اثر مهمی روی دستمزدها ندارد و این تاثیر لزوما منفی نیست. تنها زمانی که کارکنان خارج از حیطه ی خود کار کنند و برای انجام کاری ناهماهنگ با رشته ی خود بیش از حد صلاحیت داشته باشند، از کاهش قابل توجه ی در دستمزد متضرر میشوند.
مهارت در سواد، توانایی کار با اعداد و حل مسئله در محیطهای غنی از فناوری، رابطه ی مثبتی با سایر جنبههای رفاه دارد. بزرگسالانی که در پیمایش PIAAC در سطوح پایینتر تخصص سوادی قرار میگیرند، نسبت به آنان که امتیاز زیادی آوردند، به احتمال بیشتری گزارشهایی پیرامون ضعف سلامت، تاثیر کم بر فرآیند سیاسی و عدم شرکت در فعالیتهای مشترک و داوطلبانه، ارائه کردهاند.
این نتایج که در وهله ی نخست بر مهارت خواندن و نوشتن تاکید دارند، نشان میدهند که مستقل از سیاستهای طراحی شده برای افزایش مشارکت در تعلیم و تربیت، بهبود مهارتهای تخصصی ممکن است به طور بالقوه مزایای اقتصادی و اجتماعی برای افراد و به طور کلی یک جامعه ایجاد کنند. مهارت بزرگسالان میتواند از طریق مدارس رسمی، برنامههایی برای بزرگسالان کمسواد و کم مهارت در زمینه ی اعداد، یا آشنایی محدود با فناوری ارتباطات و اطلاعات، آموزش در محیط کار و استفاده ی بهتر از مهارتها در درون و بیرون از کار، بهبود یابد.
منبع:
OECD (2016), Skills Matter: Further Results from the Survey of Adult Skills, OECD Publishing, Paris , Pp 12.