انتقال از درسی به درس دیگر بدون توقف کلاس و اعلام قبلی از سوی معلم یکی از خصوصیات کلاس های کارآمد و پربازده محسوب می شود. معمولاً بین دروس یا مباحث متفاوت د رکلاس، وقفههایی پیش میآید که در آنها دانشآموزان بدون اینکه چیزی یاد بگیرند وقت میگذرانند. البته باید این نکته را در ذهن داشت که وقفه در دبیرستان با مدارس ابتدایی متفاوت است و هر کدام ممکناست تحت شرایط متفاوتی پیش آید. معلمان باید سعی کنند این زمانها را باید به صورت خودکار کاهش دهند. اگر بتوانید به تدریج در طول سال این زمانهای انتقال یا همان وقفههای دانش آموزان را کاهش دهید میتوانید به صورت هدفمند به ساعتهای درسی اضافه کنید و بازده کلاستان را بیشتر کنید.
برای معلمان برتر از دست دادن چند دقیقه مفید بیشتر از ساعتها استراحت دانش آموزان ارزش دارد. به عبارتی اگر این انتقالها یا وقفه های بین درس زیاد شود، هزینه زیادی برای توان یادگیری کلاس به همراه خواهد داشت، پس معلم باید سریع از این وقفهها عبور کند. بهترین وقفه بین درسها و موضوعات درسی کمتر از 30 ثانیه است. وقتی مراحل تدریس از قبل مشخص شده باشد و دانش آموز بداند قرار است در چه ساعتی چه کاری انجام دهد، به طور خودکار این زمانهای وقفه بین مراحل کمتر میشود. یکی از روشهایی که برای کاهش این زمانهای وقفه پیشنهاد شده است تعیین تکلیف یا انجام کاری بین این زمانها است. معلم ابتدا و انتهای یک زمان وقفه را تعیین می کند. در این زمان نیز معلم به عملکرد دانش آموزان نظارت دارد و سعی می کند مکالمه های آنها را نیز کنترل کند. اگر زمانهای وقفه طولانی نیست لازم نیست دانش آموزان با هم حرف نزنند.
مسئله اصلی در کاهش وقفهها این است که شما باید نحوه اجرای ثابت و پیوستهای در این بین داشته باشید. دانشآموزان معمولا در روزهای اول اجبار اقدام به کار خاصی را در کلاس امتحان میکنندو اگر بینند که در عمل به قوانین تناقض یا کوتاهی وجود دارد آن را جدی نمیگیرند. در این بین تاکید بر انجام کارها به شیوه خاصی بسیار مهم است، تا به این طریق کم کم دانشآموزان در انتقال سریع و کاهش وقفهها خودکار شوند و خود را به صورت جمعی و گروهی در قبال رعایت زمان مناسب وقفه بین درسها مسئول بدانند.
منبع:
Lemov, Doug. Teach Like A Champion. San Francisco: Jossey-Bass, 2010. pp. 152-157.