روش صحیح مطالعهی ادبیات فارسی را با مثالی توضیح میدهم. فرض کنید قرار است درسهای ۱ تا ۴ از کتاب ادبیات فارسی ۳ و درسهای ۱ تا ۵ ادبیات پیشدانشگاهی را مطالعه کنید. روش معمول داوطلبان این است که به صورت درس به درس ابتدا ادبیات ۳ و سپس ادبیات پیش را مطالعه میکنند. این روش که همهی مباحث یکجا با هم خوانده میشود باعث تثبیت ناقص و سطحی مطالب در حافظه میشود؛ زیرا وقتی شما در حال خواندن شرح حال یک نویسنده هستید و پس از اتمام آن بلافاصله شروع به مطالعهی متن درس برای معانی لغات میکنید، ذهن دو مقولهی جدا از هم را آنالیز میکند و نیز در اکثر مواقع مغز در حال آنالیز تاریخ ادبیات است در حالی که شما مشغول خواندن لغات هستید. این کار هم موجب یادگیری ناقص و هم موجب بروز استرس میشود.
برای اینکه مطالب به طور کامل و عمیق فراگرفته شود باید درسها را به صورت مبحثی مطالعه کنید.
اول) مطالعهی مبحث تاریخ ادبیات
دوم) مطالعهی مباحث معنی و املا
سوم) مطالعهی مباحث آرایههای ادبی و قرابت معنایی
نکات مهم:
1- خلاصهنویسی الزامی است و بهتر آن است که همزمان با مطالعهی مباحث صورت گیرد. خلاصهی مباحث مختلف باید از هم جدا باشد.
مرور سبب تثبیت مطالب و انتقال مطالب از حافظهی کوتاهمدت به حافظهی بلندمدت میشود.
تست زدن موجب میشود بدانیم کدام مباحث را کامل یا ناقص یاد گرفتهایم و همچنین سبب تضمین یادگیری میشود. وجود چنین دستگاه نظارتی برای درسهای مختلف از جمله ادبیات الزامی است.
بهتر است برای مباحث زبان فارسی و آرایههای ادبی، منابع بسیار خوبی تهیه کنید؛ زیرا اطلاعاتی که در مورد این مباحث در کتابهای درسی موجود است بسیار محدود است و نیاز به منبعی دارید که این مباحث را به صورت جامع و کامل توضیح داده باشد.