اگر دوست دارید صدای خروشان آبشاری پرآب در کوهسار را بشنوید و به تماشای ریزش آب از کوه و لاله‌های سرخ واژگون و شکوفه‌های رنگارنگ و بستر سبز کنار جوی‌ها بایستید، به سمیرم در استان اصفهان بروید. با عبور از سمیرم به سمت شرق پس از پشت سر گذاشتن مسیری 5 کیلومتری به کنار آبشار سمیرم می‌رسید که از زیباترین و بزرگ‌ترین آبشارهای ایران است.
حیف است اهل گردشگری در طبیعت باشیم و آبشار سمیرم را نبینیم. آبشار پرشکوه سمیرم، آبنمای طبیعی چشم‌نوازی است که چشم‌اندازهای طبیعت رنگارنگ آن‌جا در بهار و اوایل تابستان رؤیایی‌اند؛ اما در زمستان هم می‌شود به کنار آبشار رفت و در خلوت، غرش آبشار را با تمام وجود شنید. آب آبشار از چشمه‌ساران ارتفاعات بالادست آن سرچشمه می‌گیرد و از بالای تخته‌سنگ صخره‌ای صاف و عظیم به بیرون می‌جهد. پای آبشار فضای سبز وسیعی احداث شده که هماهنگی چشمگیری با کوه و آبشار و گیاهان و گل‌های طبیعی کوه دارد.
آب و هوای آبشار در بهار و تابستان مطبوع و روح‌نواز است و گردشگران زیادی را جذب خود می‌کند اما در زمستان هم به‌ویژه اگر هوا خیلی سرد نباشد و برف زیادی زمین را نپوشانده باشد، مشتاقان طبیعت به تماشای آبشار می‌شتابند. اواخر بهار و سراسر تابستان شاید جایی برای نشستن روی نیمکت‌های فضای سبز آبشار پیدا نکنید و صدای آبشار در سروصدای مردم، صلابت زمستانی‌اش را نداشته باشد؛ اما در زمستان شمایید و طبیعت شگفت‌انگیز پیش‌روی‌تان و شاید هم چند نفری مثل خودتان آن‌جا باشند.
می‌گویند آبشار سمیرم، عروس زیبای سلسله‌کوه‌های زاگرس است. زاگرس زیبایی‌های خیره‌کننده‌ای دارد. شاید یکی از جالب‌ترین آن‌ها همین آبشار باشد. این آبشار که آبش در دره‌ی نادر جریان می‌یابد، در گذشته 75 متر ارتفاع داشته است؛ اما بر اثر فرسایش در سال‌های متمادی به 35 متر کاهش یافته و تنها در سال‌های پرآبی دوباره ارتفاع می‌گیرد.
گذر آب طی سالیان طولانی سبب شده تا نرمی آب، خراش و شکافی بر سینه‌ی کوه ایجاد کند و آب از این شکاف بیرون می‌جهد. همسایگی آبشار و کوه با درختان و همنوایی آن‌ها با پرندگان، درختان و جانوران در محل، چشم‌اندازی رؤیایی پدید آورده که تنها باید به آن‌جا رفت و این همه زیبایی را به چشم بصیرت و حیرت دید و این کلام را زمزمه کرد: «خدایا تو را شکر که سرزمینی زیبا به ما عطا فرمودی».
