این مشکل همهی افراد است؛ زیرا سختتر از ایجاد انگیزه، حفظ شور و شوق تا رسیدن به هدف است. برای این منظور راهکارهایی وجود دارد که سعی میکنیم به برخی از آنها اشاره کنیم.
هر روز برای خود انگیزه ایجاد کنید.
اگر به گذشته نگاه کنید متوجه خواهید شد که بسیار پیش آمده برای انجام کاری بینهایت هیجانزده بودهاید و پس از گذشت زمان کم کم از شدت شور و هیجان شما کاسته شده است. این طبیعی است. ایجاد انگیزه مانند دوش گرفتن است. شما برای نظافت بدن خود باید هر روز یا یک روز در میان حمام کنید و اگر این کار را نکنید دیگر تمیز و شاداب نیستید. انگیزه هم مانند پاکیزگی ماندگار نیست؛ بنابراین باید هر روز و هر لحظه، آن را تازه کنید. اکنون میدانیم که باید انگیزه و شور و شوق خود را مرتباً تمدید کنیم؛ اما چگونه؟
برای زندگی خود چشمانداز تعریف کنید.
انگیزه یعنی داشتن دلیل برای انجام کار. خوب همه میدانیم برای انجام هر کاری به یک دلیل نیاز دارید و دلیلی که شما دارید از نگرش شما به زندگی ناشی میشود؛ بنابراین چشمانداز شما باید به اندازهی کافی بزرگ باشد تا برای شما ایجاد انگیزه و شور و شوق کند. بگذارید برای شما یک مثال بیاورم. فرض کنید میانگین تراز شما در ابتدای نیمسال اول 5700 باشد. اکنون اگر با این دید تلاش کنید که تراز خود را در پایان نیمسال اول به میانگین 6000 برسانید انگیزهی شما خیلی قوی نخواهد بود؛ چون هدف کوچکی انتخاب کردهاید. اگر برای خود چشماندازی تعریف کنید که هدف بزرگتری باشد، انگیزهی شما برای کار و تلاش بیشتر خواهد شد. البته برای رسیدن به هدف بزرگتر باید برنامه و استراتژی مشخص داشته باشید و روی آن کار کنید. آن را به اهداف کوچکتر تقسیم کنید ولی هدف اصلی خود را در خاطر داشته باشید. در این شرایط با پشتکار بیشتر برنامهی خود را اجرا خواهید کرد. پس فراموش نکنید که در انتخاب هدف دست و دلباز باشید و هدف بزرگی برای خود انتخاب کنید؛ البته هدفی واقعبینانه.
اکنون که شما یک هدف مهم قابل دفاع و با ارزش برای جنگیدن دارید، وقت آن رسیده که تلاش و کوشش خود را شروع کنید. توصیهی من به شما این است که در ابتدای راه، تلاش و کوشش خود را مضاعف کنید؛ بنابراین تلاش و کوشش شما در ابتدای راه بسیار مهم است تا با امید بیشتر به سمت هدف حرکت کنید.