سیلیس در ایران بهوفور یافت میشود. این ماده از دو عنصر سیلیسیوم و اکسیژن تشکیل شده و از لحاظ ساختاری شبیه ساختار مولکول آب است.
محلول حاوی ذرات پراکنده سیلیس، در صنایع مختلف از جمله در رنگدانه ها و کاتالیزورها کاربرد دارد، اما استفاده بسیار از این ماده خطرناک است و برای کسانی که در معرض آن قرار می گیرند مشکلات تنفسی به وجود می آورد.
روشهای شیمیایی سنتزِ نانوذراتِ سیلیس پرهزینهاند، زیرا مواد مورد نیاز در این روشها گرانقیمتاند. بنابراین، دانشمندان تلاش میکنند تا روشها و منابع مقرون بهصرفه بیابند.
در سال 2004 زونگ هرنگ لیو (Tzong Horng Liou)، پژوهشگر تایوانی، برای اولینبار این ذرات را از شلتوک برنج سنتز کرد که از روشهای بسیار ارزانقیمت به شمار میرود.
کاربردهای نانوذرات سیلیس:
داروها و لوازم آرایشی و بهداشتی باشد.
در عایقهای حرارتی و عایقهای الکتریکی است.
در رنگدانهﻫﺎ و کاتالیزورها
ماده افزودنی لاستیک و پلاستیک ها
در سازههای بتنی و ترکیبات سیمانی، مقاومت محیطی بتن نهایی حاصل را افزایش میدهد
با اعمال شرایط خاص، می توان ساختارهای متخلخل به دست آورد. ساختار متخلخل کاربردهای جالبی دارد و از جمله می توان از آنها به عنوان تصفیهکننده استفاده کرد