سلام بچهها! من مرغ کیوی هستم. چون جثهام هماندازهی مرغ است و بدنم به جای پَر از مو پوشیده شده است! به من مرغ کیوی میگویند. البته این اسم را از صدایی که نوع نر من تولید میکند گرفتهام.
من در علفزارهای نیوزیلند زندگی میکنم و با اینکه یک پرنده هستم اما نمیتوانم پرواز کنم چون من دُم ندارم و روی بالهایم بهجای پَر از مو پوشیده شده. این بالها بسیار هم ضعیف و کوچک هستند، اما در عوض پاهای بسیار قویای دارم. پاهای سهانگشتی من، راز بقای من است و مطمئن باشید اگر من با شما مسابقهی دو بدهم، حتماً برنده میشوم؛ من دوندهی بسیار خوبی هستم.
بچهها من نوک بسیار بلند و کشیدهای دارم که در انتهای آن سوراخهای بینیام قرار گرفته و چون پرندهی خیلی خجالتیای هستم با استفاده از همین سوراخهای درشت به جستوجوی غذا میروم. یعنی بوی غذا را خیلیخوب حس میکنم و با استفاده از نوک بلندم طعمه را میمکم.
تخم من در مقایسه با جثهام از پرندگان دیگر کمی بزرگتر است و مسئولیت مراقبت از من را کیوی نر به عهده دارد. اما وقتی من به دنیا میآیم لازم نیست پدر و مادرم به من غذا بدهند، چون من به دلیل ذخیرهی زیاد غذا در شکمم میتوانم زنده بمانم و بعد از ده روز به همراه پدرم به شکار میروم. من حدود بیست سال عمر میکنم!
منبع: همشهری بچهها