فصل اول: مانند دانشمندان فکر کنید
مشاهده کردن اولین مرحله در روش علمی است. همیشه باید برای پیدا کردن راه حل یک مسئله اطراف خود را با دقت مشاهده کنیم. مشاهده کردن یکی از راههای یادگیری است. مشاهده یعنی جمعآوری اطلاعات با استفاده از اندامهای حسی مختلف.
همیشه با مشاهدهی دقیق محیط اطراف سوالاتی برای ما مطرح میشوند. بررسی سوالات و همچنین تحقیقات علمی با مشاهدهی پدیدهها شروع میشوند. در این زمان ما به دنبال پاسخی برای پرسشهایمان هستیم.
کسی که شروع به پژوهش در مورد مسئلهای میکند باید به دنبال پاسخی برای پرسش ایجاد شده باشد. وقتی ما با استفاده از تجربههای حاصل از مشاهده و همچنین با کمک ذهن خلاق خود پاسخی احتمالی برای پرسشی پیدا میکنیم فرضیه سازی کردهایم. فرضیه حدسی هوشمندانه است که برای توضیح علت یک اتفاق ارائه میشود. فراموش نکنید فرضیه سازی زمانی درست انجام گرفته که فرضیهی ما قابل آزمایش کردن باشد. چون فرضیه یک پیشبینی را مطرح میکند و باید بتوانیم برای اطمینان از درستی یا نادرستی این پیشبینی آن را امتحان کنیم. اگر نتوانیم فرضیه را آزمایش کنیم باید آن را تغییر دهیم.
آزمایشهایی که برای درستی و یا نادرستی فرضیه انجام میشوند باید از نوع آزمایشهای مقایسهای باشند. در این نوع بررسی دو آزمایش یکسان همزمان با هم انجام میشوند و همهی عواملی که در این آزمایش تاثیر دارند یکسان انتخاب میشوند به جز موردی که تحقیق روی آن انجام میشود.
بعد از انجام آزمایش و بررسی اطلاعات به دست آمده از آن، باید نتیجه گیری کنیم. نتیجه باید در مورد فرضیهی ما باشد. اگر نتیجهی آزمایش فرضیه ی ما را تایید کند، با آزمایشهای دیگری از نتیجهای که گرفتهایم مطمئن میشویم. فرضیهای که با آزمایشهای مختلف درستی آن تایید شود نظریه نام دارد.