دوستان عزیزم سلام.
جزوهی زیر رو آقای دکتر امیرعلی کریمیان، مسئول درس و طراح سوال خواص مواد گروه هنر کانون، تهیه کردند.
همونطور که در برنامه دیدید، مانور ما برای درس خواص مواد در نیمسال دوم، مبحث و کتابهای مرتبط با صنایع دستیه پس با تسلط به این نکات، خیالتون از تمام نکات صنایع دستی راحت میشه.
فلزات درون ظرفی به نام بوته قرار داده شده و در داخل کوره گداخته و ذوب میشوند.
نوارهای باریک فلزی را با دستگاه حدیده در چند مرحله به مفتولهای نازک تبدیل میکنند.
پودر بوراکس و نقره را روی ملیلههای شکل گرفته میپاشند و با حرارت مشعل آنها را به یکدیگر لحیم کرده و سپس موم را ذوب میکنند.
قلم گُرسَواد : مات کردن، فرو بردن زمینه، روسازی
قلم ناخنی یا رُلفی : نقش موی انسان، یال اسب، امواج آب و تزئین حاشیه
قلم گُرسُوم : زمینهسازی، ایجاد بافتهای مناسب
در قلمزنی از طلا، نقره، مس، برنج و ورشو استفاده میشود.
سیلیس : مادهی اصلی در تمام محصولات سرامیکی است.
پاگمیل: شکل دادن و ایجاد کیفیت مناسب و هواگیری گل
مواد واسطه و کمکی شیشه: موادی هستند که با اضافه شدن به مواد اصلی، زمان ذوب شیشه را سرعت بخشیده
و در نهایت باعث شفافیت و دوام آن میشوند. مانند: اکسید آلومینیوم، سودا (اکسید سدیم)، آهک، پتاس (اکسید
پتاسیم) و بوره (بوراکس).
برای افزایش استحکام شیشه در مقابل آب و جلوگیری از خوردگی، به خمیر آن آهک افزوده میشود.
شال گوشهبندی: پارچهای است از جنس شال یا نمد که روی سطح رنگ درون قدح میکشند، به گونهای که رنگ درون آن نفوذ کند.
انواع روغن چاپ قلمکار: گلیسیرین، روغن کنجد و روغن کرچک.
چسبهای گیاهی چاپ قلمکار: کتیرا و شیرهی انگور. نقش کتیرا در چاپ قلمکار، جلوگیری از پخش شدن رنگ به هنگام خشک شدن و ایجاد غلظت است.
در رنگهای مصرفی چاپ قلمکار، به منظور جلوگیری از زود خشک شدن رنگ از روغن کرچک استفاده میشود.
رنگ قرمز آلیزارین، رنگیزهای مصنوعی است که از روی قرمز روناسی تهیه شده و در چاپ قلمکار استفاده میشود.
تیان (تجانتین) وسیلهی انتقال واکس روی پارچه است.
در ایران از مواد صمغ، موم، پارافین، پیه و سقّز به عنوان مادهی مقاوم استفاده میشود.
برای جلوگیری از جمع شدن پارچه به هنگام چاپ، پارچه ابریشمی را به پارچهی توری هم اندازهی آن، پیش از چاپ کوک میزنند.
ارگانزا: پارچهی توری
نمد تنها اثر بافتنی است که بدون تار و پود و پرز است و از در هم تنیدن الیاف پشم به وجود میآید.
تار: نخهایی که در طول قالی به طور موازی کشیده میشود و از جنس ابریشم یا پنبه است.
پود: رشتههایی که به صورت افقی از بین تارها عبور میکند و از جنس ابریشم یا پشم است.
در گبهبافی فقط از رشتههای پشمی اما در قالیبافی از رشتههای پشمی، ابریشمی و پنبهای استفاده میشود.
بیشتر نقشها و رنگ آمیزیها در گبه، زاییدهی ذهن بافنده است.
در صنعت قالیبافی، به نخهای پشمی خامه میگویند.
چوب هاف در دار قالی : باریکتر از کوجی است. در بالای آن قرار دارد و در زمان پود دادن برای زیر و رو کردن چلهها و تقسیم آنها به دو بخش از هاف استفاده میشود.
چوب کوجی (کجو): چوبی استوانهای شکل به اندازهی عرض دار قالی که برای تنظیم و تفکیک نخهای چله و جلوگیری از کجی قالی به کار میرود.
دفه و دفتین: برای کوبیدن پود و ریشههای بافته شده از آنها استفاده میشود.
متیذ یا پهنا : جهت ممانعت از کشیده شدن اطراف قالی به سمت داخل و حفظ کیفیت بافت از آن استفاده میشود.
مخمل تنها پارچهی دارای پرز است که با بریدن بخشهایی از تارها هنگام بافت در سطح پارچه، این پرزها دیده میشود و مانند قالی و گبه با گره پرز در آن تولید نمیشود.