نام علمي گيلاس (Prunus avium) و از خانواده (Rosaceae) ميباشد. درخت خزانپذير و برگريز گيلاس، با نام علمي " Cerasus avium "، بدون خار، با ارتفاع کوتاه، شاخههاي صاف بدون خار و قرمز رنگ مايل به قهوهاي، برگهاي سبز تقريباً درشت لبهدار و داراي ميوه گوشتدار با گونههاي متعدد است که تقريبا در تمام کشورهاي جهان آن را ميشناسند و احتمالا بومي منطقهاي بين درياي سياه و درياي خزر است و در زمانهاي قديم به اروپا برده شده است.
گيلاس ميوه کوچک، گرد و ملين است که در هنگام چيدن به رنگ قرمز يا سياه مي باشد و داراي يک هسته است. در واقع در طبيعت سه نوع گيلاس به رنگ هاي قرمز، سياه و زرد يافت مي شود.
گيلاسها را هميشه رسيده ميچينند زيرا پس از چيدن به خوبي رشد نمي کنند و شما مي توانيد آن را تنها 1 تا 3 روز به خوبي نگهداري نماييد.
استفاده از گيلاس
گيلاس ها را بهتر است تازه تازه پس از چيدن از درخت تناول کرد.
اغلب از گيلاس، مربا و يا ژله درست مي کنند زيرا نمي توان آن را به صورت تازه ذخيره و نگه داري کرد، ولي مي توان آنها را فريز کرد؛ البته بهتر است که اول هستههاي آن در آورده شود.
فوايد گيلاس
بر طبق آخرين و بهترين اخبار به دست آمده مشخص گرديده که گيلاسها منبع غني آنتي اکسيدانها هستند.
گيلاسها غذاي متداولي در عصر حجر بودهاند و باستان شناسان بقاياي هستههاي گيلاس را در بسياري از غارها و صخرههاي مسکوني ماقبل تاريخ يافتهاند.
گيلاس شيرين (Prunus avium) يک ميوه فصلي است که امروزه به غير از مصرف تازه آن، ميتوان به خوبي از ميوه خشک آن و يا به صورت آبميوه استفاده کرد.
گروههاي گياهشناختي زيرمجموعه درختهاي گيلاس شامل: درختان آلو، هلو، بادام و زردآلو است و نه تنها از ميوه درخت گيلاس، بلکه از شکوفه ها و چوب آن نيز استفاده ميگردد.
براي اين که ارزش اين گياه را بدانيم کافي است بگوييم تمام قسمتهاي اين ميوه يعني: گوشت، دم، هسته، برگ و ساقه آن در طب و صنعت استعمال دارد.
همه ما از مصرف گيلاس تازه در يک روز گرم تابستاني لذت ميبريم؛ اين ميوه داراي چربي کم و فيبر زياد است و اگر شما درمان هاي گياهي را قبول داشته باشيد، بدانيد که گواتر مزمن با خوردن گيلاس تا حد زيادي کنترل مي شود و همچنين مانند يک عامل تخليه و زهکشي در مجاري ادرار و لولههاي هاضمه کار مي کند و سنگها را از بين ميبرد و مصرف آن در حد مناسب به مبتلايان به ديابت و ورم مفاصل توصيه ميشود زيرا ميوهاي است که نشاسته کمي دارد و قندش براي افراد ديابتي زيانبار نيست(البته باز هم تاکيد ميشود که اگر به ميزان توصيه شده توسط متخصص تغذيه مصرف شود)
گيلاس همچنين مسکن اعصاب بوده، ملين است، خون را پاک و معده را نيز تميز ميکند و جوشانده دم گيلاس براي دفع سنگهاي مثانه و تميز کردن مجاري ادرار در طب تجربي مصرف دايم دارد.
ارزش تغذيهاي گيلاس
هر 100 گرم گيلاس (حدود 14عدد گيلاس متوسط) داراي اين ترکيبات است:
انرژي 72.06 کيلو کالري
رطوبت 80.74 گرم
کربوهيدرات 16.60 گرم
پروتئين 1.21 گرم
چربي 0.69 گرم
فيبر 1.78 گرم
کلسيم 14.71 ميلي گرم
فسفر 19.12 ميليگرم
آهن 0.38 ميليگرم
پتاسيم 223.5 ميليگرم
فلوئور 25 ميکروگرم
منيزيوم 11.76 ميليگرم
ويتامين آ 21.47 RE
ويتامين ث 7.06 ميليگرم
اسيد فوليک 4.12 ميکروگرم
و ديگر مواد معدني ...
راهنماييهاي تغذيهاي
چربي اشباع شده در گيلاس بسيار کم است. کلسترول ندارد(مانند ساير گياهان)، سديم ندارد، فيبر خوراکي بالايي دارد، از ويتامين C بالايي برخوردار است.
خواص دارويي گيلاس
• گيلاس سرشار از ترکيبات آنتي اکسيداني بوده، از اينرو روند پيري را به تاخير مياندازد.
• احتمال ابتلا به بيماريهاي قلبي عروقي را کاهش ميدهد.
• فلاوونووئيدهاي موجود در گيلاس، از ايجاد هر گونه آسيب توسط راديکالهاي آزاد پيشگيري ميکنند.
• درمان مناسبي براي آرتريت، رماتيسم، واريس و دردهاي مفصلي است.
• از گيلاس ميتوان به عنوان ماسک زيبايي استفاده کرد و چين و چروکهاي پوست را کاهش داد.
• براي کليهها مفيد است و به دفع سموم از بدن کمک ميکند.
• سوخت ساز بدن را افزايش داده و به هضم غذا کمک ميکند.
• سيستم اعصاب را تسکين داده و با توليد هورمون شادي در بدن، احساس بهتري را در ما ايجاد ميکند.
• داراي چربي کم و فيبر زياد است و براي تصفيه خون در سيستم گوارشي بسيار مفيد است.
• براي کارکرد منظم قلب، روده و معده نيز بسيار مفيد است.
• قواي فکري را تقويت ميکند.
• افرادي که زياد گوشت استفاده ميکنند و خون آنها اسيدي است ميتوانند از گيلاس استفاده کنند به دليل اينکه خون را قليايي ميکند.
• براي کاهش وزن مفيد است.
• داراي مقدار فراواني ويتامين C است.
• چربي اشباع شده در گيلاس بسيار کم است و کلسترول ندارد.