سلام علوم انسانی ها!
دیگه فکر کنم نیازی به توضیح من ندارید.
تست ها رو با دقت حل کنید،جوابش رو از فایل های ضمیمه چک کنید و در پایان سراغ تست های پیشنهادی رتبه های برترمون برید.
1.با توجّه به معنا و نوع ادبی، ابیات زیر سرودة کدام شاعر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم است؟
«نگارینا شنیدستم که گاه محنت و راحت / سه پیراهن سلب بودهاست یوسف را به عمر اندر
یکی از کید شد پرخون، دوم شد چاک از تهمت / سوم یعقوب را از بوش روشن گشت چشم تر
رُخم ماند بدان اوّل، دلم ماند بدان ثانی / نصیب من شود در وصل آن پیراهن دیگر»
1) رودکی 2) ناصرخسرو 3) فردوسی 4) کسایی مروزی
2.ویژگی کدام عبارت در مقابل آن نادرست است؟
1) چون شیخ ما به نیشابور بود، بازرگانی شیخ را عود آورد و شیخ میگفت: «تا همسایگان ما را از بوی این نصیبی بود.». (کاربرد «را» به عنوان نشانة مفعول)
2) شیخ بفرمود تا دو برّة فربه، یکسان بیاوردند چنان که از هم فرق نتوانستی کرد و هر دو به یک شکل بیاراستند. (کاربرد شکل تاریخی فعل)
3) شبها در این تضرّع و زاری مینمودم تا یک شب رسول را به خواب دیدم، انگشتری در انگشت راست، نگینی پیروزه در وی. (حذف افعال)
4) چون آتش بگرفت هر که از بومان بیرون آید، بسوزد و هر که در غار بماند از دود بمیرد. (کاربرد «بسوزد» در معنای «میسوزد»)
3.کدام گزینه دربارۀ نثر در عهد سامانی صحیح است؟
1) برخلاف شعر، نثر در عهد سامانی بیرونق بود.
2) به دستور منصور بن نوح سامانی، کتاب تاریخ الرسل و الملوک به فارسی برگردانده شد.
3) ابوعلی بلعمی اصل کتاب تفسیر طبری را به زبان فارسی برگرداند.
4) ادیبی از اهالی خراسان، کتاب شاهنامۀ ابومنصوری دربارۀ تاریخ گذشتۀ ایران را نوشت.
4.در بیت کدام گزینه، آهنگ و موسیقی متفاوتی به گوش میرسد؟
1) نهان گشت کردار فرزانگان/ پراگنده شد نام دیوانگان 2
) سرانشان به گرز گران کرد پست/ نشست از برِ گاه جادوپرست
3) جهان هفت کشور تو را بنده باد/ سرت برتر از ابر بارنده باد
4) شاهان و سران و سروران زیر گِلند/ روهای چو مه در دهن مور ببین
5.کدام گزینه دربارة شعر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم نادرست است؟
1) شاعران این عصر به واقعیت بیرونی توجّه بیشتری دارند.
2) قصهپردازی و آوردن حکایتها و مثلها در شعر این دوره از رواج افتاد.
3) بهکارگیری انواع توصیف و آوردن ترکیبات تازه از خصایص شعری این دوره است.
4) شعر مدحی با شاعران بزرگ درباری و مدح پادشاهان و رجال دربار، جایگاه خود را پیدا کرد.
6.آرایه های برابر همه بیتها بهجز … درست است.
1) اگر به یاد سلیمان همیشه دستی داشت/ من از لب تو سلیمان باده بر دستم (واژهآرایی / واجآرایی)
2) گر در ره او دل تو دردی دارد / آن درد نگه دار که درمان این است (واجآرایی/ تضاد)
3) باده در دِه چند از این باد غرور/ خاک بر سر نفس نافرجام را (جناس/ واژهآرایی)
4) اگر فرهاد را حاصل نشد پیوند با شیرین / نه آخر جان شیرینش برآمد در تمنایی (کنایه/ تلمیح)
7.کدام گزینه تمام آرایههای «تشبیه، واژهآرایی و تشخیص» را دارد؟
1) نسیم در سر گل بشکند کلالة (موی پیچیده) سنبل / چو از میان چمن بوی آن کلاله برآید
2) گشت بیمار که چون چشم تو گردد نرگس / شیوة او نشدش حاصل و بیمار بماند
3) بیا و کشتی ما در شط شراب انداز / خروش و ولوله در جان شیخ و شاب انداز
4) ای درس عشقت هر شبم تا روز تکرار آمده / وی روز من بی روی تو همچون شب تار آمده
8.کدام عبارت نادرست است؟
1) شاعر برای انتقال عاطفة خود به دیگران از زبان کمک میگیرد و واژههایی را برمیگزیند که با قرار گرفتن در کنار هم، آهنگ خاصی را پدید آورند؛ بنابراین وزن و آهنگ به انتقال بهتر احساس و عاطفه کمک میکند.
2) میتوان گفت پس از عاطفه مهمترین و مؤثرترین عامل، وزن است. بدون وزن، کمتر میتوان عواطف را برانگیخت و علت اینکه شعر را بیشتر از نثر میخوانند همین شوق به آوازخوانی است.
3) توجه به فضای عاطفی و آهنگ متن، سبب کشف لحن میشود. تشخیص لحن مناسب هر متن، خواندن را دلنشینتر و درک محتوا را آسانتر میسازد.
4) وزن ادراکی است که از احساس نظم حاصل میشود. وزن امری غیرحسی است و بیرون از ذهن کسی که آن را در مییابد، وجود دارد.
9. موسیقی کدام بیت، حماسی و کوبنده است؟
1) طفل بوَد در نظر پیر عشق / هر که نگردد سپر تیر عشق
2) که گیتی به داد و دهش داشتند / به بیداد بر چشم نگماشتند
3) بهار آمد که هر ساعت رود خاطر به بستانی / به غلغل در سماع آیند هر مرغی به دستانی
4) قدح چون دور ما باشد، به هشیاران مجلس ده / مرا بگذار تا حیران بماند چشم در ساقی
10. نوع ادبی کدام گزینه متفاوت است؟
1) خفته خبر ندارد سر بر کنار جانان / کاین شب دراز باشد بر چشم پاسبانان
2) ما به روی دوستان از بوستان آسودهایم / گر بهار آید و گر باد خزان آسودهایم
3) به فرمان یزدان پیروزگر / به داد و دهش تنگ بستم کمر
4) ای روی تو راحت دلِ من / چشم تو چراغ منزل من
اینم لینک دفترچه جامعمون...مخصوص بچه هایی که تا اینجا همراهمون بودن.
