دغدغه هایی که گاها هرکدام از ما با آنها در طی مسیر رو به رو میشویم، ممکن است که فقط دغدغه و سوال ما نباشد و خیلی از افراد هم مسیر با ما هم با آن چالش مواجه شوند.
مشورت کردن درباره چالش ها و دغدغه هایی که طی مسیر با آنها مواجه میشویم، کمک بسیار زیادی در جهت حل آن مسئله برای ما و افرادی است که با آن مواجه هستند و همین اهمیت مشاوره را به ما نشان میدهد.
در این مطلب قصد داریم درباره رقابت سالم و ناسالم در سال کنکور صحبت کنیم. امیدواریم مطالب بیان شده برای شما مفید واقع شوند.
دانشجوی روانشناسی دانشگاه تهران
رتبه 29 منطقه دو کنکور انسانی 1400
کامنت کاربر: بچه‌ها من خیلی ناراحتم بعضی از دوستام هستن نه مدرسه میان نه به قول خودشون جایی میرن نه گوشی دستشونه آخرین بازدیداشون زده یکماه پیش مثلا ... الان من از اینا خیلی عقبم نه؟! اونا هردقیقشونو دارن استفاده می‌کنن ولی من هم مدرسه میرم هم گوشی رو چک میکنم.
سلام به همه دوستان عزیز. در این مطلب سعی میکنیم که درباره رقابت سالم و ناسالم و فاکتورهایی جهت اینکه چه رقابتی در سال کنکور سالم و چه رقابتی ناسالم و اسیب زننده است بیان کنیم.
موفقیت در هر مقطعی از زندگی قوانین خاص خود را دارد و برای هر همه افراد یکسان نیست. موفیقت در کنکور هم یکی از موفقیت های کوچک زندگی است که به عوامل متعددی وابسته است. با شروع پروسه کنکور، بسیاری از شما ممکن است جدیت کار، مطالعه دروس، برنامه و آزمون را احساس کرده باشید. بسیاری از شما با شروع این فرایند، خود را با افراد هم مسیر خود مقایسه کردید و گاها اضطراب بسیاری را به خود تحمیل کرده اید.
در ابتدای مسیر کنکور، شما در حالی که در تلاش هستید تا تمرکز و توجهتان را معطوف خود کنید، ممکن است تمرکز زیادی روی افراد دیگر نیز داشته باشید و دوست داشته باشید که بدانید بقیه چه آزمونی ثبت نام کرده اند، چه برنامه ای استفاده می کنند، مشاور دارند و ... .
همه این تفکرات در ابتدای مسیر به علت حجم بالای استرس و اضطراب طبیعی است. اما جایی باید جلوی آنها گرفته شود و اگر این مشکل زودتر حل شود، حجم اضطراب و فشار شما نیز کمتر خواهد شد.
حس رقابت در هر شرایط و موقعیتی به خصوص زمانی که پای سنجش و مقایسه ما با فرد یا افراد دیگری در میان است، بروز می یابد. شاید افراد بسیاری را دیده باشید که با رقابت پیشرفت می کنند و بسیاری دیگر نیز با رقابت منفعل میشوند. این تفاوت به چه علت است؟
رقابت دو نوع است. رقابت سالم و رقابت ناسالم. رقابت سالم یعنی من میدانم که من و تو در برهه کوتاهی از زندگی مان هم مسیر هستیم. آگاهم که وضعیت تحصیلی، شرایط خانوادگی، ذهنی و بدنی، توانایی ها و کل زندگی ما با هم متفاوت است و من نمیتوانم خودم را با تو در یک کفه قرار دهم زیرا مقایسه بی معنا میشود. اما من زمانی که مسئله ای در وضعیت تحصیلی ام ایجاد میشود، بعد از پرس و جوهایی که از افراد دیگر میکنم، از تو نیز که با این مسئله مواجه نیستی میپرسم که راه حلت برای حل این مشکل چیست؟ یا اینکه تو چه اقدامی انجام دادی که این مشکل حل شد؟ من از راه حل های تو، در صورتی که با شرایط من مطابق باشد استقبال و استفاده می کنم و رفته رفته مشکلاتم را برطرف میکنم. من میدانم که پیشرفت تو باعث پسرفت من نمیشود و به جای اینکه وقت و انرژی خود را صرف حسادت و رقابت سمی با تو کنم، راه خودم را ادامه میدهم. من اعتقاد دارم که اگر من در حال طی کردن مسیری هستم، اگر نگاهم به کفش های نفر جلویی، مسیر باقی مانده و سرعت او باشد، از سرعت خودم کاسته میشود. پس سعی می کنم اگر قرار بر مقایسه باشد، خودم را با خودم ارزیابی کنم نه تو. من میدانم که داوری بهتر از خودم برای ارزیابی عملکردم وجود ندارد.
اما رقابت ناسالم یعنی من با دیدن هر اقدام تو دچار استرس میشوم. اگر به هر علتی نتوانی به مدرسه بیایی، فکر میکنم در حال مطالعه ای و من وقتم را تلف کرده ام. اگر خودم برای خودم برنامه ریزی خوب و مناسبی داشته باشم اما متوجه شوم که تو مشاور داری، برنامه خود را زمین میگذارم و من هم مشاور میگیرم. اگر ببینم که کتاب تستی مناسب سطح من است اما تو از یک کتاب تست دیگر استفاده میکنی، در حالی که مناسب سطح من نیست، دوست دارم که عینا کتاب تو را تهیه کنم. رقابت ناسالم یعنی من به اشتباه اعتقاد دارم که من و تو کاملا مشابهیم و لایق مقایسه با یکدیگر. یعنی من معتقدم که میتوانم با کفش های تو راه بروم حتی اگر برای من بزرگ یا کوچک باشند. یعنی در حین طی مسیر خودم، به جای اینکه نگاهم به جلو باشد، به تو، مسیرت و کفش هایت نگاه می کنم. یعنی اگر ببینم با تمام وجود در حال دویدنی، با تمام وجود میدوم و اگر ببینم خسته شده ای و نشسته ای، بدون توجه به شرایط خودم می نشینم و خستگی میگیرم اما شاید اصلا خسته نباشم. یعنی تلاشم را بر اساس توانایی های تو میچینم. یعنی هر اقدام تو را با اقدام خودم در یک کفه میگذارم و شروع میکنم و به ایراد گرفتن از خودم.
دوست عزیزم، یادت نرود که موفقیت تنها یک مسیر ندارد و تو راه های متععدی برای رسیدن به آن داری. به دنبال راه مناسب شرایط خودت باش. اگر کسی برای حفظ تمرکز، دیگر قصد ندارد از گوشی خود استفاده کند، شاید نمیتواند با وجود فضای مجازی تمرکز کند اما ممکن است تو بتوانی به خوبی مدیریت کنی. اگر کسی در کلاس های مدرسه شرکت نمی کند، شاید میتواند به تنهایی دروس را مطالعه کند، اما تو ترجیح میدهی ابتدا آموزش ببینی و بعد خودت مطالعه کنی. دنبال راهی باش که مطابق تو باشد نه فرد دیگر. هزاران هزار راه برای رسیدن به موفقیت هست و تو از میان همه آنها راه خودت را داری. نگاهت که به مسیر خودت باشد، راحت تر تمرکز میکنی، آرامش داری و از راه حل های منطقی برای حل مشکل استفاده میکنی، تلاشت بدون نوسان است، نگران دیگران نیستی و میبینی که چقدر زود پیشرفت میکنی زیرا فهمیده ای بهترین داور تو نهایتا خودت هستی.
ارتباط با ما
برای رزرو پشتیبان ویژه و آشنایی با خدمات مشاوره و برنامه ریزی، لینک صفحه پشتیبان ویژه را دنبال کنید .
همچنین میتوانید با شماره ۰۲۱۸۴۵۱ داخلی ۳۱۲۳ تماس بگیرید .
سپاس از توجه شما🙏🏻
آیدا علی بخشی
دانشجوی رشته روان شناسی دانشگاه تهران