اصول و مبانی ماسک و گریم
صورتک در نمایش های امروز جهان
(فصل دوم)
آزمون 7 آبان ماه 1400
برتولت برشت : در اجرای دایره گچی قفقازی از صورتک استفاده کرد. در واقع پنجاه بازیگر به وسیله صورتک صدو پنجاه شخصیت نمایش را روی صحنه بردند. در نمایش دایره گچی قفقازی علاوه بر اینکه صورتک بخشی از شیوه اجرا بود، ریتم تسریع شده اجرای نمایش منوط به آن بود.
استه لر : کارگردانی ایتالیایی است که تئاتر پیکولو را به همراه جمعی از هنرمندان به وجود آورد. استه لر اغلب نمابش های برگرفته از کمدیا دلارته را بر صحنه برد و از صورتک های چرمی استفاده کرد.
ژان لویی بارو : کارگردانی فرانسوی است که در اجرای نمایش ارستیا از صورتک های نیمه چرمی استفاده کرد.
آریان منوشکین : همراه با گروهی تئاتر خورشید را بنیان نهاد. در نمایش عصر طلایی کل بازیگران با صورتک های نیمه به اجرای نمایش پرداختند. منوشکین نمایش های ریچارد دوم و شب پادشاهان و هانری چهارم را با عناصر نمایش ژاپنی و هندی و ایرانی و عربی اجرا کرد. در نمایش ربچارد دوم از لباس و صورتک های چوبب ژاپنی استفاده کرد.
یوجینو باربا :
مجذوب نمایش کاتاکالی هند شد طی سفری که به هند داشت. باربا از کاتاکالی نه برای ردیف کردن تصاویر مجرد بر صحنه بلکه برای پرورش و آماده سازی بازیگران توانا در اعمال جسمانی و روانی، مسلط بر نقش، تخیل و نیروی پذیرش و هماهنگی در تئاتر بهره برد. باربا تئاتر اودین را تاسیس کرد. با اجراهای پژوهشی-نمایشی آناباسیس به کشورهای زیادی سفر کرد و در آنجا به نمایش های خیابانی پرداخت.
در نمایش هاملت برای ظاهر شدن روح پدر هاملت از صورتک استفاده شد و صورتک مفهومی استعاری داشت. در نمایش پرومته در زنجیر و ادیپ شهریار چنانچه از صورتک استفاده شود صورتک مفهوم و کاربردی نمادین پیدا میکند. در نمایشنامه ای شبیه سازی به وسیله صورتک انجام شود صورتک شکل تمثیلی به خود می گیرد.
منبع: اصول و مبانی ماسک و گریم
تنظیم: گلشن اسکندری دانشجوی سینما دانشگاه هنر تهران