الکساندر کالدر
وی بیشتر برای اختراع مجسمه متحرک به شهرت رسید. علاوه بر مجسمههای متحرک و مجسمههای پایدار، الکساندر کالدر نقاشی، چاپ سنگی، اسباببازی، گوبلن و جواهر و صدها چیز دیگر را نیز ایجاد کردهاست.
الکساندر کالدر یکی از برجسته ترین مجسمه سازان تجریدگر به شمار می آید. او در رشته مهندسی تحصیل کرد. زمانی که در پاریس بود(دهه 1930)، تحت تأثیر آثار "موندریان" و "خوان میرو"، مجسمه های سیمی "ایستا"ی خود را ساخت.
چندی بعد، دست به ابداع مجسمه های جنبان زد (1932) مجسمه هایی که گاه طولشان به چندین متر می رسد، ساختارهایی متشکل از ورق های فلزی، مفتول و سیم هستند که به دقت متعادل شده اند؛ ولی بر اثر جریان هوا، وسایل مکانیکی و یا فشار دست به جنبش در می آیند.
این آثار کالدر، با ساختمان همواره متغیرشان، مفهوم جدیدی از رابطه "حجم" و "فضا" پیش می نهند و از سنت پیکره سازی ساکن فاصله می گیرند.
زندگی نامه
الکساندر کالدر جوان که پدر و مادر هر دو هنرمند متولد شده اند، همیشه به ایجاد آنها ترغیب می شدند. او اولین کارگاه خود را در 8 سالگی برگزار کرد. پدر و پدربزرگ او هر دو مجسمه ساز بودند که کمیسیون های عمومی دریافت می کردند. الكساندر میل مین كالدر، پدربزرگش، بیشتر به خاطر مجسمه سازی مجسمه ویلیام پن كه در بالای تالار شهر فیلادلفیا قرار دارد، مشهور است. مادر کالدر یک هنرمند پرتره بود که در سوربن در پاریس تحصیل می کرد.
از آنجا که پدرش کمیسیون عمومی دریافت می کرد، الکساندر کالدر اغلب به عنوان یک کودک حرکت می کرد. در طول سال های دبیرستان، وی از نیویورک به کالیفرنیا رفت و برگشت. در اواخر سال ارشد خود، والدین کالدر به نیویورک نقل مکان کردند در حالی که وی در کنار دوستان خود در سانفرانسیسکو ماند تا از دبیرستان آنجا فارغ شود.
با وجود پیشینه وی، به خواست پدر و مادرش، الكساندر کالدر تحصیلات دانشگاهی را در خارج از هنر دنبال كرد. وی با داشتن مدرک مهندسی مکانیک از انستیتوی فناوری استیونز در سال 1919 فارغ التحصیل شد. با این حال ، تجربه کار در کشتی مسافری در سال 1922 دوره زندگی کالدر را تغییر داد. او یک روز صبح در ساحل گواتمالا از خواب بیدار شد و همزمان همزمان از طلوع آفتاب و غروب ماه در افق های مخالف مشاهده کرد. تا سال 1923، او به نیویورک بازگشت و در کلاس های هنر دانشجویان ثبت نام کرد.
