نکته:
1_عینیت عمل همان خود عمل و عین عمل است که با جنبهی باطنی و عینی عمل و نقش عمل در جان انسان در ارتباط است.
2_رابطهی عمل با نتیجهی آن در آخرت رابطهای عینی است؛ یعنی عین عمل به صورت پاداش یا جزا در میآید.
سخن پیامبر (ص) در مورد مصاحب (همنشین) جدا نشدنی انسان:
رسول خدا(ص) در ضمن نصایحی که به یکی از یاران خود میکرد، فرمود:
«برای تو ناچار همنشینی خواهد بود که هرگز از تو جدا نمیگردد و با تو دفن میشود ... آنگاه آن همنشین در رستاخیز با تو برانگیخته میشود و تو مسئول آن هستی. پس دقت کن، همنشینی که انتخاب میکنی نیک باشد؛ (چرا؟) زیرا اگر او نیک باشد، مایهی انس تو خواهد بود و در غیر اینصورت، موجب وحشت تو میشود. آن همنشین، کردار توست.»
پیام: این حدیث اشاره به نوع پاداش و مجازات اخروی و حضور و تجسم عمل انسان در قیامت دارد.
نکته:
1_صورت حقیقی اعمال، تنها مصاحبی است که مصاحبتش از انسان، در همهی مراتب حیات از او انفصال ناپذیراست. (سراسری تجربی 93).
بنابراین در عرصهی قیامت، تصویر اعمال انسان یا گزارشی از عمل انسان نمایش داده نمیشود؛ بلکه خود عمل نمایان میشود و هر کس عین عمل خود را میبیند.