سابقه استفاده از دانه کتان در اروپا که دارای خواص بسیاری است، به حدود ۴ هزار سال پیش برمی گردد.دانه کتان به رنگ های قهوه ای و زرد است و منبع گیاهی اسید آلفالینولیک است.
این گیاه میزان بروز بیماری های کلیوی را کاهش می دهد.با کاهش میزان نیاز انسولین ، خطر بروز دیابت نوع یک و دو را کاهش می دهد.
چربی لازم در اسید چرب، نقش مهمی در کاهش بیماری های پوستی مانند داءالصدف دارد.با ماده سرطان زا مقابله می کند و میزان رادیکال های آزاد را که به سلول آسیب می رساند، کاهش می دهد؛ در نتیجه مانع از بروز سرطان می شود.
دانه کتان منبع عالی فیبر است و مانع بروز یبوست می شود. اسید چرب امگا ۳ موجود در کتان واکنش التهابی بدن را محدود می کند و باعث رشد مو می شود.
روغن طبیعی آن ناراحتی پوستی، خشکی و شکنندگی ناخن را برطرف می کند مصرف روزانه دانه کتان، سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند.
