آموزش کودکان از خانه آغاز میشود. والدین اولین معلمان کودک هستند و خارج از مدرسه نقشی اساسی در شکلدهی به شخصیت فرزندشان دارند. ایجاد تعادل میان آموزش و پرورشِ کودکان در خانه و مدرسه، یادگیریِ واقعیِ کودک را شکل میدهد. تشویق والدین نقش بسیار مهمی در موفقیت بچهها دارد؛ البته این نقش به خانه محدود نمیشود، بلکه در تعامل با مدرسه نیز هست.
یادگیری کودک رابطهی مستقیمی با رفتار او در خانه دارد. در ادامه، روشهایی برای اولیا گفته میشود تا با استفاده از آنها بتوانند در یادگیری و آموزش فرزندانشان حتی روزهایی که مدرسه تعطیل است، نقش مؤثری ایفا کنند:
۱. الگو باشید. کودکان بهسادگی از رفتار و کارهای والدین خود الهام میگیرند. خوب است در حوزهی یادگیری الگوی مناسبی باشید. شما اولین معلمِ فرزند خود هستید. پس بهدرستی به او نشان دهید که زندگی تحصیلی تا چه اندازه میتواند جذاب و پرمعنا باشد، اگر ما بتوانیم بهترین عملکرد خود را ارائه دهیم.
۲. با هم بخوانید. انجام کارها با والدین به کودکان حس اطمینان و اعتماد میدهد. خواندن درسها بههمراه کودکان یکی از راههای نزدیکشدن به آنهاست. این کار نهتنها دایرهی واژگان آنها را وسعت میبخشد، بلکه روانخوانی را نیز برای آنها تسهیل میکند. در ضمن، ایدهی بسیار خوبی است اگر با هم به کتابخانه رفته و کتاب بگیرید و مطالعه کنید. این کار موجب بالاتررفتن اطلاعات کودک نسبت به سطح کلاس میشود.
۳. بر فعالیت کودک نظارت کنید. بسیار مهم است که به کارهای فرزند خود در خانه و مدرسه توجه داشته باشید. عادتهای عمومیِ کودک رابطهی نزدیکی با عملکرد مطالعاتیِ او دارد. بنابراین در زمانهای مناسب برای او توصیههای خوبی داشته باشید. به کودک سازماندهیِ برنامهی شخصیاش را آموزش دهید تا بتواند در هر شرایطی زمان کافی برای مطالعهی درسها پیدا کند.
۴. بیش از توانِ کودک برایش برنامهریزی نکنید. این ایدهی خوبی نیست که در منزل وقت کودک را با برنامههای بیش از حد پر کنید. هر کودک تقریباً نیمی از روز را در مدرسه سپری میکند. برقراری تعادل بین زمان درسخواندن در منزل با بازی و تفریح و استراحت برای داشتن یک زندگی باکیفیتِ تحصیلی اهمیت بسیاری دارد.
۵. فضای دلپذیری برای کودک فراهم کنید. والدین باید مطمئن شوند که فرزندانشان در فضای آرام و دلپذیری در خانه رشد میکنند. بهتر است از بحثهای غیرضروری در منزل بهخصوص در حضور بچهها اجتناب کنید. پدر و مادر هر دو باید از فرزندشان حمایت عاطفی کنند و به زندگی تحصیلیاش اهمیت بدهند.