اگر نوروز تهران مانديد و حوصله تا سر رفت مي توانيد سري به روستاهاي اطراف بزنيد؛ روستايي مانند «افجه» که در بهار زيبايي هايش صد چندان مي شود.
روستاي افجه در پنج کيلومتري لواسان، مردماني دارد باغدار، با گويش مازندراني تکلم مي کنند. بسيار خونگرمند و ميهمان نواز. افجه علاوه بر آنکه زيبايي هاي خودش را دارد دشت هويجي داردکه ديدنش در بهار بسيار دلچسب است.
جمعيت اين روستا بر اساس سرشماري مرکز آمار ايران که در سال 1385 صورت گرفته، 685 نفر يعني 186 خانوار است.
صاحب طرائق که به سال 1315 قمري از افجه ديدن کرده درباب اين روستا چنين نوشته است:
«افجه جاي بسيار باصفا و خوبي است، باغات زياد و آبشارهاي بسيار دارد، در واقع پايتخت لواسان کوچک است، به قدر لزوم دکاکين هم دارد. جوراب بافي در آنجا کسب معتبري است ... از جمله عمارات خوب افجه قصر رفيع و بناي منبع مرحوم ميرزا آقاخان صدر اعظم نوري است اگرچه محتاج مرمت است.»
در روستاي افجه و اطرافش شکوفه هاي درختان گردو و گيلاس خودنمايي مي کنند. روستا حمامي تاريخي دارد که داراي دو بخش مجزاي زنانه و مردانه بوده و بناي آن داراي تاق، گنبدهاي عرقچين و قوس هاي جناغي است. قدمت حمام به دوره صفوي يا اوايل حکومت قاجار نسبت داده مي شود. با وجود قدمتش هنوز فعال و مورد استفاده مردم روستاست.
سري هم به محله چراغان بزنيد. ضمن تماشاي بافت تاريخي و ديدني روستا، سقاخانه حضرت ابوالفضل را از نزديک ببينيد. اين سقاخانه ودرخت چناري 400 ساله از شهرت زيادي برخوردار هستند.
گشت و گذاري در ارتفاعات
دره افجه در فصول مختلف سال مورد توجه گردشگران و کوهنورداني است که از مسيرهاي آن براي صعود به قله ريزان پرسون، ساکا، آتشکوه و مهرچال عبور مي کنند. همچنين نقل شده است که يکي از راه هاي قديمي افجه که به مسير عبور پادشاهان صفوي اختصاص يافته بود از همين مسير گذشته و تا دشت لار ادامه مي يابد. امروزه مي توان آثار کاروانسراهاي صفوي را که در آن سوي ديواره صخره اي کوه و در انتهاي دره واقع شده است مشاهده کرد.
در انتهاي روستا با گذر از رودخانه از طريق راهي پاکوب با پياده روي سبک به آبشار پسچويک در فاصله کمتر از دو کيلومتري شمال شرقي روستا و در منطقه يال کوه که مشرف است به دشت هويج رسيد. اين آبشار حدود 15 متر ارتفاع داشته و اطراف آن پوشيده از درخت هاي افرا است. آبشار موآب هم در سينه کش قله ساکا حدود 180 متر ارتفاع دارد و به جز اواخر تابستان که تا حدي آرام و کم آب است، بقيه سال صداي شرشر آبش گوشنواز است.
دوش گرفتن در عصر صفوي
اما در شمال غرب دشت هويج و در مسير صعود به قله آتشکده، دشت «سبواستان» با درختان گردو و گيلاس خودنمايي مي کند و آبشار نچرند به ارتفاع 45 متر از دامنه کوه به دره پايين دست آن سرازير مي شود. کمي آن طرف تر حمام تاريخي روستا قرار دارد که در مرکز بافت قديمي واقع شده و مطمئنا نظر شما را به خود جلب خواهد کرد.
اين حمام دو بخش مجزاي زنانه و مردانه داشته و بناي آن داراي تاق، گنبدهاي عرقچين و قوس هاي جناغي است. اهالي منطقه قدمت حمام را به دوره صفوي يا اوايل حکومت قاجار نسبت مي دهند اما با اين حال اين حمام همچنان فعال است و مردم روستا از آن استفاده مي کنند.
حمام روستاي افجه هم مربوط به دوره صفوي – اوايل دوره قاجار است که در تاريخ اول مهر 1382 به عنوان يکي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.
با پشت سر گذاشتن آبشار و ديدن معماري خاص حمام افجه به محله هاي قديمي و بافت هاي اصيل اين روستا مي رسيد که در فاصله هاي نزديک به هم قرار گرفته اند. اگر به محله چراغان سري بزنيد مي توانيدضمن تماشاي بافت ديدني آن سقاخانه حضرت ابوالفضل (ع) را هم از نزديک ببينيد. اين سقاخانه و درخت چنار کهنسالي که قدمت آن را به 400 سال قبل نسبت داده اند، در تمام منطقه لواسانات شهرت زيادي دارند.
دشت هويج
دشت «هويج» يا «گُرچال»، دشتي است در البرز مرکزي، استان تهران و بعد از روستاي افجه. افجه، روستايي کوچک در شمال شرقي لواسان در 22 کيلومتري تهران قرار دارد. گُر و يا آگِر در گويش ايرانيان باستان به معناي آتش است و چال نيز به معناي جايگاه. از همين رواين دشت را در گذشته گرچال به معناي جايگاه آتش يا آتشدان مي ناميده اند.
دليل نام هويج را هم بايد در تاريخ اين دشت جست و جو کرد. روايت هاي تاريخي مختلف حکايت از آن دارند که در روزگار گذشته بخش وسيعي از زمين هاي اين دشت به کاشت هويج اختصاص داشته است. هر چند که امروزديگر اثري از اين مزارع به چشم نمي خورد.
اين دشت در ارتفاع 2400 متري از سطح دريا و در بالادست روستاي افجه در نزديکي لواسان قرار گرفته و گفته مي شود در گذشته در آن هويج کشت مي شده است، هر چند که امروزه تنها چيزي که در آن يافت نمي شود همان هويج است. هم اکنون نيز دهقانان افجه به کشت محصولات مختلف کشاورزي درآن مبادرت مي ورزند و وجود باغ هاي گيلاس در آن جلوه خاصي دارد به ويژه در فصل بهار و به هنگام شکوفايي شکوفه هاي گيلاس.
دشت هويج يک منطقه خصوصي است و متعلق به اهالي روستاي افجه که اجدادشان آنجا هويج مي کاشتند. به حقوق ديگران بايد احترام گذاشت. به خصوص کحساني که زمين ها را آباد مي کنند و از آن محصول مي گيرند. پس از حصالرهايي که کشيده شده دلخور نشويد. ضمنا، اين دشت بيشتر محل عبور و استراحت کوهنوردان است ولي داراي آب تميزي نيست. آب خنک و تميز را مي توانيد در کوچه باغ هاي گيلاس قبل از دشت از طريق يک شير آب تامين کنيد.
چطور برويم؟
هر جاي تهران باشيد، بايد خودتان را به اتوبان شهيد بابايي و جاده لشگرک برسانيد. راه لواسان را پي گيريد. وارد بلوار اصلي شهر لواسان که مي شويد بعد از رسيدن به ميدان، به سمت چپ تغيير مسير دهيد. پس از حدود 8 کيلومتر به روستاي افجه خواهيد رسيد. جاده آسفالت را ادامه دهيد تا به دو راهي برسيد که سمت راست ادامه جاده آسفالت و از پل عبور مي کند. سمت جپ هم به وسيله جاده اي خاکي شما را به پاي کوه خواهد برد.
در انتهاي جاده خاکي به مجاور رودخانه مي رسيد. از اينجا به بعد آماده پياده روي شويد. اينجا هم دو مسير پيش رو داريد. از سمت راست در يک مسير جاده اي که مناسب ماشين هاي دو ديفرانسيل است، حرکت کنيد و يا از سمت چپ وارد دره اي که رودخانه جريان دارد شويد.
کجا بمانيم؟
افجه فاقد هرگونه امکان اقامتي است. تنها رستوراني کوچک دارد. نزديکترين کلانتري، پمپ بنزين و مرکز درماني در لواسان با 5 کيلومتر فاصله واقع است. ماندن در دشت هويج هم نيازمند داشتن تجهيزات سفرهاي طبيعي ونيز آگاهي از منطقه است و نيز اطلاع از وضعيت جوي هم بسيار ضروري است. در صورت نياز به همياري مردم محلي مي توانيد با دهياري افجه تماس بگيريد. (26555435)
جمعيت اين روستا بر اساس سرشماري مرکز آمار ايران که در سال 1385 صورت گرفته، 685 نفر يعني 186 خانوار است.
صاحب طرائق که به سال 1315 قمري از افجه ديدن کرده درباب اين روستا چنين نوشته است:
در روستاي افجه و اطرافش شکوفه هاي درختان گردو و گيلاس خودنمايي مي کنند. روستا حمامي تاريخي دارد که داراي دو بخش مجزاي زنانه و مردانه بوده و بناي آن داراي تاق، گنبدهاي عرقچين و قوس هاي جناغي است. قدمت حمام به دوره صفوي يا اوايل حکومت قاجار نسبت داده مي شود. با وجود قدمتش هنوز فعال و مورد استفاده مردم روستاست.
سري هم به محله چراغان بزنيد. ضمن تماشاي بافت تاريخي و ديدني روستا، سقاخانه حضرت ابوالفضل را از نزديک ببينيد. اين سقاخانه ودرخت چناري 400 ساله از شهرت زيادي برخوردار هستند.
گشت و گذاري در ارتفاعات
دره افجه در فصول مختلف سال مورد توجه گردشگران و کوهنورداني است که از مسيرهاي آن براي صعود به قله ريزان پرسون، ساکا، آتشکوه و مهرچال عبور مي کنند. همچنين نقل شده است که يکي از راه هاي قديمي افجه که به مسير عبور پادشاهان صفوي اختصاص يافته بود از همين مسير گذشته و تا دشت لار ادامه مي يابد. امروزه مي توان آثار کاروانسراهاي صفوي را که در آن سوي ديواره صخره اي کوه و در انتهاي دره واقع شده است مشاهده کرد.
در انتهاي روستا با گذر از رودخانه از طريق راهي پاکوب با پياده روي سبک به آبشار پسچويک در فاصله کمتر از دو کيلومتري شمال شرقي روستا و در منطقه يال کوه که مشرف است به دشت هويج رسيد. اين آبشار حدود 15 متر ارتفاع داشته و اطراف آن پوشيده از درخت هاي افرا است. آبشار موآب هم در سينه کش قله ساکا حدود 180 متر ارتفاع دارد و به جز اواخر تابستان که تا حدي آرام و کم آب است، بقيه سال صداي شرشر آبش گوشنواز است.
اما در شمال غرب دشت هويج و در مسير صعود به قله آتشکده، دشت «سبواستان» با درختان گردو و گيلاس خودنمايي مي کند و آبشار نچرند به ارتفاع 45 متر از دامنه کوه به دره پايين دست آن سرازير مي شود. کمي آن طرف تر حمام تاريخي روستا قرار دارد که در مرکز بافت قديمي واقع شده و مطمئنا نظر شما را به خود جلب خواهد کرد.
اين حمام دو بخش مجزاي زنانه و مردانه داشته و بناي آن داراي تاق، گنبدهاي عرقچين و قوس هاي جناغي است. اهالي منطقه قدمت حمام را به دوره صفوي يا اوايل حکومت قاجار نسبت مي دهند اما با اين حال اين حمام همچنان فعال است و مردم روستا از آن استفاده مي کنند.
حمام روستاي افجه هم مربوط به دوره صفوي – اوايل دوره قاجار است که در تاريخ اول مهر 1382 به عنوان يکي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.
با پشت سر گذاشتن آبشار و ديدن معماري خاص حمام افجه به محله هاي قديمي و بافت هاي اصيل اين روستا مي رسيد که در فاصله هاي نزديک به هم قرار گرفته اند. اگر به محله چراغان سري بزنيد مي توانيدضمن تماشاي بافت ديدني آن سقاخانه حضرت ابوالفضل (ع) را هم از نزديک ببينيد. اين سقاخانه و درخت چنار کهنسالي که قدمت آن را به 400 سال قبل نسبت داده اند، در تمام منطقه لواسانات شهرت زيادي دارند.
دشت هويج
دشت «هويج» يا «گُرچال»، دشتي است در البرز مرکزي، استان تهران و بعد از روستاي افجه. افجه، روستايي کوچک در شمال شرقي لواسان در 22 کيلومتري تهران قرار دارد. گُر و يا آگِر در گويش ايرانيان باستان به معناي آتش است و چال نيز به معناي جايگاه. از همين رواين دشت را در گذشته گرچال به معناي جايگاه آتش يا آتشدان مي ناميده اند.
اين دشت در ارتفاع 2400 متري از سطح دريا و در بالادست روستاي افجه در نزديکي لواسان قرار گرفته و گفته مي شود در گذشته در آن هويج کشت مي شده است، هر چند که امروزه تنها چيزي که در آن يافت نمي شود همان هويج است. هم اکنون نيز دهقانان افجه به کشت محصولات مختلف کشاورزي درآن مبادرت مي ورزند و وجود باغ هاي گيلاس در آن جلوه خاصي دارد به ويژه در فصل بهار و به هنگام شکوفايي شکوفه هاي گيلاس.
دشت هويج يک منطقه خصوصي است و متعلق به اهالي روستاي افجه که اجدادشان آنجا هويج مي کاشتند. به حقوق ديگران بايد احترام گذاشت. به خصوص کحساني که زمين ها را آباد مي کنند و از آن محصول مي گيرند. پس از حصالرهايي که کشيده شده دلخور نشويد. ضمنا، اين دشت بيشتر محل عبور و استراحت کوهنوردان است ولي داراي آب تميزي نيست. آب خنک و تميز را مي توانيد در کوچه باغ هاي گيلاس قبل از دشت از طريق يک شير آب تامين کنيد.
هر جاي تهران باشيد، بايد خودتان را به اتوبان شهيد بابايي و جاده لشگرک برسانيد. راه لواسان را پي گيريد. وارد بلوار اصلي شهر لواسان که مي شويد بعد از رسيدن به ميدان، به سمت چپ تغيير مسير دهيد. پس از حدود 8 کيلومتر به روستاي افجه خواهيد رسيد. جاده آسفالت را ادامه دهيد تا به دو راهي برسيد که سمت راست ادامه جاده آسفالت و از پل عبور مي کند. سمت جپ هم به وسيله جاده اي خاکي شما را به پاي کوه خواهد برد.
در انتهاي جاده خاکي به مجاور رودخانه مي رسيد. از اينجا به بعد آماده پياده روي شويد. اينجا هم دو مسير پيش رو داريد. از سمت راست در يک مسير جاده اي که مناسب ماشين هاي دو ديفرانسيل است، حرکت کنيد و يا از سمت چپ وارد دره اي که رودخانه جريان دارد شويد.
کجا بمانيم؟
افجه فاقد هرگونه امکان اقامتي است. تنها رستوراني کوچک دارد. نزديکترين کلانتري، پمپ بنزين و مرکز درماني در لواسان با 5 کيلومتر فاصله واقع است. ماندن در دشت هويج هم نيازمند داشتن تجهيزات سفرهاي طبيعي ونيز آگاهي از منطقه است و نيز اطلاع از وضعيت جوي هم بسيار ضروري است. در صورت نياز به همياري مردم محلي مي توانيد با دهياري افجه تماس بگيريد. (26555435)