مدتی است که نسل هفتم پردازنده‌های اینتل موسوم به «کیبی‌لک» معرفی شده و بهینه‌سازی‌های صورت گرفته در بخش گرافیک و مصرف، عمده تغییرات آن در مقایسه با اسکای‌لک است. برای استفاده از پردازنده‌های نسل هفتم، نیازی به تغییر مادربرد نیست و تنها با یک به‌روزرسانی بایوس، امکان نصب کیبی‌لک روی مادربردها فراهم می‌شود. اما بدون تردید افزایش راندمان کیبی‌لک تنها دلیل استفاده کاربران از آن نخواهد بود؛ زیرا طبق اعلام اینتل، چیپ‌ست سری 200 از کارآیی بالاتری نسبت به سری 100 برخوردار است.
چیپ‌ست‌های سری 200 اینتل با اسم رمز «یونیون‌پوینت» معرفی شدند و پشتیبانی از درایوهای حالت جامد «اوپتان» اینتل و فناوری راپید‌استوریج برای ذخیره‌سازهایی با اینترفیس PCIe را در کارنامه خود دارند. همانند اسکای‌لک، پردازنده دسکتاپ کیبی‌لک نیز بر روی مادربردهایی با سوکت LGA1151 نصب شده و از مصرف انرژی 35، 65 و 91 وات برخوردارند. سری K کیبی‌لک ضریب باز هستند و امکان افزایش فرکانس از طریق بالا بردن ضریب مالتی‌پلیر وجود دارد.
اما چیپ‌ست‌های سری 200 از 30 خط مستقیم PCI-E ویرایش سوم حمایت می‌کنند. در مقایسه با 10 خط قابل پشتیبانی در چیپ‌ست سری 100، چیپ‌ست‌های سری 200 می‌توانند تا 14 خط ارتباطی را در اختیار کنترلرهای تاندربولت و USB3.1 و شکاف توسعه‌دهنده M.2 قرار دهند. شایان ذکر است که از مجموع 30 خط ارتباطی سری 200، 26 خط توسط مادربردهای مجهز به چیپ‌ست سری 100 پشتیبانی می‌شود. همچنین خطوط قابل پشتیبانی PCI-E 3.0 در چیپ‌ست سری 200 شامل 24 خط است که نسبت به سری 100 با افزایش 4 خطی روبرو بوده است.
با توجه به تغییرات ایجاد شده، به نظر می‌رسد که دو چیپ‌ست H270 و Z270 در مدیریت درگاه‌های ارتباطی بیشتر و همچنین تخصیص منابع سخت‌افزاری بیشتر به پردازنده، هارددیسک و حافظه‌ها کارآمدتر از نسل 100 عمل کنند.